Ελληνική Γεωργία Ενημέρωση|Εκπαίδευση|Συμβουλευτική
Δείτε το Πρόγραμμα του 13ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Αγροτικής Οικονομίας εδώ.
Το 13ο Πανελλήνιο Συνέδριο Αγροτικής Οικονομίας πραγματοποιείται σε μια περίοδο όπου ο αγροτικός τομέας της χώρας δραστηριοποιείται σε ένα ευρωπαϊκό κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον που διαμορφώνεται κυρίως ως αποτέλεσμα της έντονης ύφεσης που έπληξε και συνεχίζει να πλήττει δραστικά τις οικονομίες του συνόλου των χωρών της Νότιας Ευρώπης. Η εικόνα αυτή επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο από την ασαφή πορεία και τις έντονες διακυμάνσεις που παρατηρούνται στο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον. Σε αυτές τις συνθήκες των έντονων οικονομικών διακυμάνσεων, ο ελληνικός αγροτικός τομέας οφείλει να επαναπροσδιορίσει το ρόλο του και να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις που διαμορφώνονται.
Ο αγροτικός τομέας αποτελεί ως γνωστόν βασικό πυλώνα της εθνικής μας οικονομίας, αφού σε γενικές γραμμές συμβάλλει θετικά στη διατήρηση της απασχόλησης στην ύπαιθρο, στη δημιουργία εισοδημάτων, αλλά και στη βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου. Χαρακτηριστική είναι, για το τελευταίο χρονικό διάστημα, η αύξηση των εξαγωγών των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων, που αποδίδεται εν μέρει στην έλλειψη ρευστότητας στην εγχώρια αγορά και στον περιορισμό της εσωτερικής ζήτησης. Ακόμη ως απόρροια των νέων κοινωνικο-οικονομικών αναγκών που δημιουργεί η παρατεταμένη ύφεση, νέες μορφές οργάνωσης δημιουργούνται με σκοπό τη σμίκρυνση της αγροδιατροφικής αλυσίδας προς όφελος παραγωγών και καταναλωτών, ενώ παρατηρείται στροφή στην παραγωγή παραδοσιακών προϊόντων (π.χ. όσπρια) που υποκαθιστούν εισαγωγές, νέων –καινοτόμων προϊόντων και παραγωγικών διαδικασιών αλλά και ανάπτυξη άλλων δραστηριοτήτων, συνδεδεμένων με τον αγροτικό χώρο ευρύτερα.
Από την άλλη πλευρά όμως, η ελληνική γεωργία καλείται να αντιμετωπίσει σημαντικά περιβαλλοντικά ζητήματα, όπως αυτό της σπατάλης του νερού άρδευσης, ή τις ενδεχόμενες επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών, που υπονομεύουν την αειφορία του κλάδου.
Οι εκτιμώμενες επιπτώσεις της ύφεσης στον πρωτογενή τομέα χαρακτηρίζονται μάλλον ως σχετικά περιορισμένες, συγκριτικά με τους υπόλοιπους παραγωγικούς τομείς της εθνικής οικονομίας. Ως βασικές αιτίες «αντίστασης» πρέπει να αναφερθούν αφενός η διάρθρωση της ελληνικής γεωργίας, με κύριο χαρακτηριστικό τις εκμεταλλεύσεις οικογενειακής μορφής, και αφετέρου η στήριξη που παρέχεται στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), μέσω της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (Κ.Γ.Π.). Οι ρυθμίσεις και τα εργαλεία που θεσπίζονται με την αναθεωρημένη Κ.Γ.Π., όσον αφορά τις άμεσες ενισχύσεις (πρασίνισμα της Κ.Γ.Π., συνδεδεμένες ενισχύσεις, εισοδηματικές ενισχύσεις, κ.λπ.), σε συνδυασμό με την εφαρμογή των μέτρων του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020, μπορούν να συμβάλλουν στη βιωσιμότητα της ελληνικής «γεωργίας», σε αύξηση της ανταγωνιστικότητάς της και στην ανάπτυξη της υπαίθρου.
Κάτω από τις υφιστάμενες σήμερα κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, η γεωργία θα μπορούσε να αποτελέσει μια ενδιαφέρουσα οικονομική δραστηριότητα για σημαντικό μέρος του αστικού πληθυσμού που μαστίζεται από την ανεργία και την οικονομική δυσπραγία, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι η επιτυχής είσοδος νέων επιχειρηματικών μονάδων στον αγροτικό τομέα απαιτεί την ικανοποίηση μιας μακράς σειράς προϋποθέσεων. Η αναζήτηση διεξόδου στη γεωργία από μερίδα του αστικού πληθυσμού επιβεβαιώνεται από την αυξανόμενη πλέον συχνότητα διοργάνωσης αντίστοιχων εκδηλώσεων ενημέρωσης και εκπαίδευσης. Η τάση αυτή προσμετρείται στις άμεσες προκλήσεις που ο αγροτικός τομέας καλείται να αντιμετωπίσει την επόμενη περίοδο.
Δείτε το Πρόγραμμα του 13ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Αγροτικής Οικονομίας εδώ.
