3η Επιστημονική Συνάντηση για τις τοπικές ποικιλίες: Οπωροκηπευτικά, αμπέλι και ελιά

6 Φεβρουαρίου 2015 – Η Οργανωτική Επιτροπή της 3ης Επιστημονικής Συνάντησης για τις τοπικές ποικιλίες διοργανώνει την Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015, 8:30 π.μ. στο Συνεδριακό Κέντρο του Γεωπονικού Πανεπιστήμιου Αθηνών συνάντηση με θέμα:

Οπωροκηπευτικά, αμπέλι και ελιά

Δείτε παρακάτω το Πρόγραμμα

Οι Επιστημονικές Συναντήσεις για τις τοπικές ποικιλίες έχουν αναδειχτεί σε ένα θεσμό διεπιστημονικής, θεσμικής και επιχειρηματικής ανάλυσης του φαινομένου που περιλαμβάνει και το σημερινό γίγνεσθαι.

Η 3η Επιστημονική Συνάντηση για τις τοπικές ποικιλίες θα διερευνήσει μία μεγάλη ενότητα που περιλαμβάνει τα οπωροκηπευτικά, το αμπέλι και την ελιά. Εδώ ο ρόλος των τοπικών ποικιλιών είναι πολυδιάστατατος.

Ξεκινάει από τον οικιακό κήπο όπου οι γυναίκες κυρίως είναι οι θεματοφύλακες των τοπικών ποικιλιών κηπευτικών και φτάνει στην εξαγωγή των ελληνικών ελαιόλαδων και οίνων στο εξωτερικό.

Οι οίνοι του Σαντορινιού αμπελώνα, οι ποικιλίες αμπέλου: Ξινόμαυρο Νάουσας, Σκλάβα, Κορινθιακή Σταφίδα, οι πράσινες χονδροελιές Χαλκιδικής, τα ελαιόλαδα από την Κορωνέικη ελιά, συνθέτουν ένα δυναμικό μεγάλης πολιτιστικής και οικονομικής σημασίας. Σε αυτά μπορούν να προστεθούν το εκλεκτό ντοματάκι Σαντορίνης, τα σκόρδα Βύσσας, το ρόδι Ερμιόνης, τα ξηρά σύκα Κύμης, Καλαμάτας κ.ά.

Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει, μεταξύ των άλλων, ομιλίες για τα οπωροκηπευτικά στο Βυζάντιο, το θεσμικό πλαίσιο εγγραφής των τοπικών ποικιλιών κηπευτικών στον Εθνικό Κατάλογο, τον πλούτο των ποικιλιών στα οπωροκηπευτικά, αμπέλι και ελιά και παραδείγματα επιχειρήσεων που χρησιμοποιούν τοπικές ποικιλίες.

Παράλληλα θα λειτουργεί έκθεση ζωγραφικής του Εμ. Βάθη που ανήκει στο Γ.Π.Α και απεικονίζει τοπικές ποικιλίες και έκθεση φωτογραφίας για το ντοματάκι Σαντορίνης.

Οι τοπικές ποικιλίες

Οι τοπικές ποικιλίες δημιουργήθηκαν από άγρια είδη που εξημέρωσε ο άνθρωπος σε συγκεκριμένες περιοχές. Οι ποικιλίες αυτές διαδόθηκαν σε άλλους τόπους και προσαρμόστηκαν σε νέα περιβάλλοντα με τη χρήση διαφορετικών καλλιεργητικών τεχνικών. Στην πορεία του χρόνου ο συνδυασμός αυτών και άλλων παραγόντων  συντέλεσε  στην δημιουργία μιας μεγάλης αγροτικής βιοποικιλότητας. Με τις αλλαγές, όμως, που σημειώθηκαν το 19ο αιώνα στην κοινωνία και την οικονομία η βιοποικιλότητα αυτή άρχισε να χάνεται και μάλιστα με ραγδαίους ρυθμούς. Παρ’ όλα αυτά σήμερα εξακολουθούν να δημιουργούνται νέες τοπικές ποικιλίες είτε με την εξέλιξη των παλαιών είτε με την εξημέρωση λαχανευόμενων και άλλων ειδών.

Οι τοπικές ποικιλίες δεν παραπέμπουν μόνο στα φυτά και τα προϊόντα τους. Ενσωματώνουν επιπλέον την ιστορία και τον πολιτισμό των τοπικών κοινωνιών που τις δημιούργησαν, αλλά και τη γνώση που αυτές αποκτήσανε από την καλλιέργεια και την χρήση τους.

Οι Επιστημονικές Συναντήσεις για τις τοπικές ποικιλίες

Οι Επιστημονικές αυτές Συναντήσεις – μια πρωτοβουλία επιστημόνων του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών και του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων – σκοπό τους έχουν να προβάλουν το σχετικό έργο της επιστημονικής κοινότητας σε ένα ευρύτερο ακροατήριο, να παρουσιάσουν το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις τοπικές ποικιλίες και να φέρουν σε επαφή όλους όσους συμμετέχουν τόσο στην παραγωγική διαδικασία όσο και στην διάθεση τους.