Αμπέλια

ΚΕΟΣΟΕ: Αναδιάρθρωση αμπελώνα σημαίνει επένδυση και όχι εισοδηματική ενίσχυση

Την αντίδραση των αμπελουργών και της ΚΕΟΣΟΕ προκάλεσε η ανακοίνωση του υφυπουργού Οικονομικών ότι τα ποσά που χορηγούνται ως ενίσχυση για την αναδιάρθρωση αμπελώνων θεωρούνται εισόδημα και συμπεριλαμβάνονται στο όριο των 5.000 ευρώ, από επιδοτήσεις για μετάταξη από το ειδικό στο κανονικό καθεστώς και αντίστροφα.

Η ΚΕΟΣΟΕ, με αφορμή τα σημειώματα που έλαβαν από την ΑΑΔΕ όσοι αμπελουργοί αναδιάρθρωσαν τους αμπελώνες τους τα έτη 2017, 2018, 2019 προκειμένου να μεταταχθούν από το ειδικό στο κανονικό καθεστώς ΦΠΑ,  είχε αποστείλει επιστολή προς τους αρμόδιους υπουργούς επισημαίνοντας ότι η ΑΑΔΕ στις οδηγίες της προς τους αγρότες ρητά προβλέπει ότι στο όριο των 5.000 € δεν λαμβάνονται υπόψιν οι κάθε είδους ενισχύσεις από το κράτος για την πραγματοποίηση επενδύσεων.

Η αναδιάρθρωση αμπελώνων είναι επένδυση

Σύμφωνα με την ΚΕΟΣΟΕ η έννοια της αναδιάρθρωσης αμπελώνα, εμπίπτει ξεκάθαρα στις επενδυτικές αγροτικές δραστηριότητες και κατά συνέπεια η ενίσχυση αφορά επένδυση.

Η έννοια άλλωστε της επένδυσης ενέχει στοιχεία τέτοια, που από οικονομική άποψη περιλαμβάνει την διάθεση χρηματικών ποσών με σκοπό να δημιουργηθεί νέο κεφάλαιο, καθώς και σύμφωνα με τη λογιστική πρακτική, κάθε δαπάνη η οποία διατίθεται στο πλαίσιο της επιχειρηματικής δραστηριότητας και η διάρκεια των αποτελεσμάτων που επιφέρει, εκτείνονται πέραν του έτους, δεν αποτελεί έξοδο και αντιμετωπίζεται ως επένδυση.

Είναι τόσο αυτονόητο συνεπώς το ότι όταν ένας αμπελώνας αναδιαρθρώνεται, σκοπός της δαπάνης είναι η προσπόριση εισοδήματος για τα επόμενα τουλάχιστον 20 χρόνια, αλλά και το ότι η δαπάνη διατίθεται για ενέργειες διαρκούς φύσης (εκρίζωση αμπελώνα ) και για αγορά αγαθών πάγιας εκμετάλλευσης (φυτά, πασσάλους, σύρματα, υλικά άρδευσης, κλπ.), συνιστούν πάγια στοιχεία της αμπελουργικής εκμετάλλευσης. Κατά συνέπεια και η ενίσχυση του αμπελουργού για να προβεί στις δαπάνες αναδιάρθρωσης του αμπελώνα του, είναι ενίσχυση επένδυσης και όχι εισοδηματική ενίσχυση.

Η λογική του υπουργείου Οικονομικών προσκρούει επίσης σε αυτή καθ’ εαυτή τη λογική της θέσης του ορίου των 5.000 €, αφού το έτος που ο αμπελουργός θα λάβει την ενίσχυση, θα μεταταχθεί στο κανονικό καθεστώς ΦΠΑ, τα επόμενα όμως έτη που δεν θα λάβει ενίσχυση αναδιάρθρωσης, θα πρέπει να επιστρέψει στο ειδικό καθεστώς ΦΠΑ.

Οι επιπτώσεις όμως αυτής της αντιμετώπισης δεν σταματούν εδώ, αφού σήμερα είναι γνωστό ότι πολλοί αμπελουργοί προβληματίζονται για το εάν θα συνεχίσουν την καλλιέργεια λόγω των χαμηλών τιμών σταφυλιών και επίσης, ενώ οι δικαιούχοι αναδιάρθρωσης για τον ίδιο λόγο προβληματίζονται εάν αξίζει να προχωρήσουν στις ενέργειες αναδιάρθρωσης, έρχεται το κράτος να δώσει τη χαριστική βολή, στη μόνη προοπτική που έχουν σήμερα οι αμπελουργοί για να εκσυγχρονιστούν και να γίνουν ανταγωνιστικοί.