Η ασθένεια προσβάλλει τα φύλλα αλλά και τους ποδίσκους των καρπών και σπανιότερα τους καρπούς και τους τρυφερούς βλαστούς. Οι μολύνσεις λαμβάνουν χώρα όλο το χρόνο εφόσον επικρατούν ευνοϊκές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας.
Συμπτώματα
Ο μύκητας εμφανίζεται κυρίως στην επάνω επιφάνεια των φύλλων με σχηματισμό κυκλικών κηλίδων με χρώμα σταχτί καστανό και καπνώδη εμφάνιση. Όταν η προσβολή γίνεται σοβαρή, παρατηρείται φυλλόπτωση, με αποτέλεσμα το δένδρο να εξασθενεί. Πολλές φορές προκαλεί μείωση της παραγωγής σε ποσοστό από 30% έως και 100%.
Καιρικές συνθήκες
Για να πραγματοποιηθούν μολύνσεις είναι απαραίτητη η βροχή ή πολύ υψηλή υγρασία (σχηματισμός δρόσου) και σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες.
Ο μύκητας μολύνει με τα κονίδια τα οποία μεταφέρονται με το νερό της βροχής. Η μόλυνση γίνεται απαραίτητα με σταγόνα νερού σε θερμοκρασία 7-25 βαθμούς Κελσίου με άριστη τους 12-15 βαθμούς Κελσίου.
Οδηγίες
Ο φθινοπωρινός ψεκασμός είναι καθοριστικός για την εξέλιξη της ασθένειας. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται σε ελαιώνες που βρίσκονται σε περιοχές με υγρασία και οι ευαίσθητες ποικιλίες.
Το ψεκαστικό υγρό να βρέχει καλά το φύλλωμα.
Στις ποικιλίες που βρίσκονται σε διαδικασία συγκομιδής η επέμβαση να πραγματοποιηθεί αμέσως μετά το πέρας της συγκομιδής (ο μύκητας είναι ευπαθής ακόμη και μετά από την πραγματοποίηση της μόλυνσης).
Εάν επιλεγεί ο βορδιγάλειος ή ο οξυχλωριούχος χαλκός να ληφθεί υπόψη ότι προκαλούν πτώση των προσβεβλημένων φύλλων. Ειδικότερα ο οξυχλωριούχος προκαλεί και πτώση υγιών φύλλων σε υγρές περιοχές. Συνιστάται η εφαρμογή του οξυχλωριούχου χαλκού να αποφεύγεται στις πολύ υγρές περιοχές.
Για το περιορισμό της υγρασίας του φυλλώματος επιβάλλεται κατάλληλο κλάδεμα των ελαιοδένδρων.
Η φυλλόπτωση των προσβεβλημένων φύλλων σε ελαιώνες είναι επιθυμητή διότι λειτουργεί εξυγιαντικά, όμως σε πολύ προσβεβλημένους ελαιώνες μπορεί να επιδράσει αρνητικά στην απόδοση των δέντρων και καλό είναι να αποφεύγεται σε αυτές τις περιπτώσεις.
Ιδιαίτερα ευαίσθητες ποικιλίες στο κυκλοκόνιο είναι η Καλαμών και δευτερευόντως το Μανάκι. Αντίθετα, η ποικιλία Μεγαρίτικη (Λαδολιά) και κυρίως η Κορωνέϊκη παρουσιάζουν σχετική αντοχή στην ασθένεια.