Τα καλλιεργητικά μέτρα για την αντιμετώπιση της βερτισιλίωσης στην ελιά

Το βερτισίλιο προκαλεί σοβαρές ζημιές κυρίως σε αρδευόμενους ελαιώνες σε μικρής και κυρίως μέσης ηλικίας σπάνια δε σε μεγάλης ηλικίας δένδρα.

Τα συμπτώματα εμφανίζονται με την μορφή του απότομου μαρασμού ή με σταδιακή αποξήρανση των κλάδων και ως ημιπληγία.

Θερμοκρασίες ανάπτυξης του παθογόνου

Ο μύκητας δραστηριοποιείται όταν οι θερμοκρασίες του εδάφους είναι χαμηλές (>8 οC, αργά τον χειμώνα).

Άριστη θερμοκρασία ανάπτυξής του είναι 23 οC ενώ πάνω από τους 30 οC επιβραδύνεται σημαντικά.

Επιβιώνει στο έδαφος για πολλά χρόνια σχηματίζοντας μικροσκληρώτια.

Καλλιεργητικά μέτρα

Σύμφωνα με τις γεωργικές προειδοποιήσεις του Περιφερειακού Κέντρου Προστασίας Φυτών και Ποιοτικού Ελέγχου Ναυπλίου, σε ελαιώνες που υπάρχει διαπιστωμένη προσβολή από τον μύκητα συνιστάται:

• Στα προσβεβλημένα τμήματα του ελαιώνα να εφαρμόζεται ακαλλιέργεια και χημική ζιζανιοκτονία.
• Το κλάδεμα των ασθενών δένδρων να γίνεται ξεχωριστά και οι προσβεβλημένοι κλάδοι του δένδρου να απομακρύνονται από τον ελαιώνα και να καίγονται (όχι χρήση καταστροφέα).
• Εφαρμογή της ηλιοαπολύμανσης
• Η άρδευση να γίνεται με σταγόνες και όχι με κατάκλιση ή αυλάκια για την αποφυγή διασποράς μολυσμάτων.
• Τα μηχανήματα κατεργασίας εδάφους να καθαρίζονται καλά πριν την χρήση τους σε νέο αγρό.
• Προμήθεια υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού για εγκατάσταση νέων ελαιώνων και χρήση ανεκτικών ποικιλιών.