Ελληνική Γεωργία Ενημέρωση|Εκπαίδευση|Συμβουλευτική
Μοιάζει με μικρό τζιτζίκι γι’ αυτό οι αμπελουργοί το ονόμασαν τζιτζικάκι.
Μέχρι πριν μερικά χρόνια θεωρείτο εχθρός δευτερεύουσας σημασίας, αλλά τα τελευταία χρόνια λόγω της αλόγιστης χρήσης φυτοφαρμάκων και τη διατάραξη της βιολογικής ισορροπίας στο οικοσύστημα του αμπελώνα, χαρακτηρίζεται ως εχθρός κύριας σημασίας.
Έχει πολλούς φυσικούς εχθρούς που ελέγχουν ικανοποιητικά τους πληθυσμούς του.
Έαν κριθούν απαραίτητοι οι ψεκασμοί τότε η χρήση εντομοκτόνων πρέπει να είναι η απολύτως αναγκαία γιατί από τη μία μειώνει τον πληθυσμό των ωφέλιμων εντόμων καθώς επίσης το τζιτζικάκι αναπτύσσει εύκολα ανθεκτικότητα στα φυτοφάρμακα.
Μετακινείται ταχύτατα από περιοχή σε περιοχή σε μεγάλες αποστάσεις με τον άνεμο. Το γεγονός αυτό δυσκολεύει την εκτίμηση των πληθυσμών του σε ένα αμπέλι. Συγκεντρώνονται περισσότερο στην περιφέρεια των αμπελώνων.
Τα πρώτα συμπτώματα εκδηλώνονται στα φύλλα της ακραίας βλάστησης αλλά είναι εντονότερα στα αναπτυγμένα φύλλα. Τα φύλλα καρουλιάζουν, κατσαρώνουν και μοιάζουν με καψαλισμένα.
Οι χρόνοι αντιμετώπισης υπολογίζονται κυρίως με δειγματοληψίες
Οδηγίες δειγματοληψίας:
Ελέγχετε την κάτω επιφάνεια 100 τυχαίων φύλλων, από τα μεσαία έως και 1-2 φύλλα πριν την κορυφή του βλαστού.
Για να θεωρηθεί δικαιολογημένη η χρήση εντομοκτόνου θα πρέπει να μετρηθούν συνολικά 50 – 70 άπτερα άτομα στα 100 φύλλα.
Να σημειωθεί ότι η αντιμετώπιση μπορεί να συνδυαστεί με αυτήν για την ευδεμίδα.
Τέλος θα πρέπει να αποφεύγεται η πυκνή–πολύ ζωηρή βλάστηση γιατί είναι στοιχείο επιβαρυντικό για την καλλιέργεια. Ευνοεί την ανεξέλεγκτη εγκατάσταση φυτοπαρασίτων (εντόμων – μυκήτων) και κάνει δυσκολότερη την αντιμετώπισή τους.
